Undarlegt réttarfar.

Stundum verður maður undrandi á vinnubrögðum lögreglunnar, saksóknurum og eftirlitsstofnunum. Á sömu stundu og talað er um fjárskort og yfirþyrmandi álag eru aðgerðir þessara stofnana alveg undarlegar, stundum vafasamar og siðlausar. Virðingaleysi gagnvart fyrirtækjum og fólki er mikið og sóun á tíma og fjármunum er stundum átakanlegt að sjá.

LÖKE-málið.

Fyrir nokkru síðan var ungur lögreglumaður borinn þungum sökum fyrir að fletta upp á málakerfi lögreglunnar, LÖKE og dreifa upplýsingum á Facebook. Á hann voru bornar þungar sakir og líf hans umtrunast. Hann og tveir aðrir eru handteknir og settir í gæsluvarðhald og í kjölfarið misst lögrelumaðurinn vinnuna og málið leit svo sannarlega illa út. Þegar að því koma að flytja málið fyrir dómstólum kom í ljós að það var byggt á slúðri og handabakavinnubrögðum lögreglunnar á Suðurnesjum með dyggri aðstoð Ríkissaksóknara. Örfáum dögum fyrir þinghald er málið nánast fellt niður og saksóknari tekur á sig málskostnað. Þrátt fyrir það er haldið áfram með málið út af einhverju undarlegu smáatriði. Héraðsdómur tók þetta og afgreiddi það snarlega með fullkominni sýknu fyrir unga lögreglumanninn. Það undarlega gerist er að Ríkissaksóknari áfrýjar þessu máli til Hæstaréttar.

Þetta er nánast fullkomið dæmi um algert virðingarleysi fyrir tíma og fjármunum annarra.

Hannesar Smárasonar málið.

Þegar athafnamaðurinn Hannes Smárason var orðinn forstjóri fyrir fyrirtæki sem er í eigu hans og Kára Stefánssonar tekur Sérstakur saksóknari sig til að ákærir hann fyrir meintan fjárdrátt sem átti að hafa gerst fyrir átta eða nýju árum síðan þegar millifærslur áttu að eiga sér stað í Luxumborg. Þetta mál hafði verið á allra vitorði nánast frá upphafi. En ákæruvaldið gat ekki einu sinni sýnt fram á að millifærslan hafi átt sér stað hvað þá meira. Það var engin vísbending um sök. Án neinna sannana í svona máli á ekki að fara fyrir dómstóla. Það undarlega gerist er að Ríkissaksóknari áfrýjar þessu máli til Hæstaréttar.

Þetta er nánast fullkomið dæmi um algert virðingarleysi fyrir tíma og fjármunum annarra.

Stóra vændiskaupamálið.

Lögrelan á Suðurnesjum fréttir af erlendri konu sem stundar vændi í bílskúr í Reykjavík. Til að fá hlerunarheimild á síma konunnar, er málið rannsakað sem mansalsmál þar sem refsiramminn þar er rýmri en í vændismálum. Lögreglan liggur svo í leyni á með viðskiptavinir konunnar streyma til hennar. Þegar lögreglan var búin á þennan hátt að leggja snöru fyrir rúmlega 60 karlmenn var ákveði að stoppa þessa starfsemi og niðurstaðan var að 40 karlmenn voru ákærðir fyrir að kaupa vændi og þeir dregnir fyrir héraðsdóm þar sem þeim var gert að greiða einhver hundruð þúsunda í sekt. Ég veit ekki hvort þeir séu í dag komnir með stimpilinn â€Å¾kynferðisafbrotamenn“. Ég efast stórlega um að svona vinnubrögð séu lögleg en að minnsta kosti eru þau siðlaus. Auðvitað á að stöðva svona starfsemi strax en það á ekki að veiða menn í gildru. Öllum að óvörum áfrýjaði Ríkissaksóknari ekki þessum málum til Hæstaréttar.

Þetta er nánast fullkomið dæmi um algert siðleysi.