Martröð kirkjunnar

Biskupsmálið ógurlegar er ein martröðin. Það er eitthvað svo einkennilegt mál að allir sem tengjst því eða tjá sig um það virka eitthvað svo kjánalegir. Konurnar sem voru fórnarlöm Biskups virka allar eins og þær séu nýlega komnar úr meðferð vegna þunglyndis, pilluáts eða áfengisdrykkju. 

Það tókst að draga Vigdísi Finnbogadóttir inn í málið þar sem eitt fórnarlambið taldi sig ekki fá mikla meðaumkun hjá henni í vandræðum sínum.

DV étur nú allt upp eftir fórnarlömbum af öllum toga.  Það er enginn skortur á fórnarlömbum sem hafa svifið um í móki ýmissa vímugjafa síðustu áratugina. Nokkrir prestar hittu fórnarlömbin um daginn og eftir fréttum að dæma virðast allir hafa verið hágrátandi á þeim fundi.

Núverandi Biskup og aðrir sem hafa verið sakaðir um að hafa kóað gamla Biskupinn eru svo vandræðalegir og ég get ekki séð að þeir séu hæfir til að veita okkur aumum almúganum trúarlega forustu á næstu árum.

Það er ekki ólíklegt að það verið Jónína Ben sem haldi næstu jólamessu í sjónvarpinu. Ég  sé ekki betur en að hún hafi innbyrt slíkan trúarhita frá Krossmanninum  að næsta verkefni svo kröftugar og hugmyndaríkrar konu hlítur að enda með því að verða trúarlegur leiðtogi okkar næstu árin samhliða því sem gefur út bækur um spillingu á Íslandi.

Er ekki hægt að loka allt þetta lið inn í Bústaðarkirkju í svona eins og einn mánuð til koma sínum málum á hreint. Síðan segja þau engum frá niðurstöðunni og þaga um hana til eilífaðar og niðurstaðan verður svo á endanum metin af almættinu en við hin fáum frið.

Maður í gæsluvarðhaldi.

Nú er búið að setja mann í gæsluvarðhald vegna óupplýsts morðmáls.

Lögreglan er undir miklum þrýstingi að leysa þetta mál. Ég hef það sterklega á tilfinningunni að lögreglan hafi ekki mikið í höndunum sem tengir viðkomandi við morðið. Hann var áður í haldi lögreglunnar í einn sólarhring án þess að játa. Það á að vera nægjanlegt til að láta venjulegan íslenskan afbrotamann játa. Ef viðkomandi er sekur þá er hann óvenju harðsvíraður.

Ég er ekki sannfærður en ég ber traust til lögrelunnar.

 

Viðtalið við Sigurð Einarsson.

Mér finnst Sigurður Einarsson flottur gaur og ánægjulegt að hann svarar fyrir sig. Ég sé ekki betur en að viðtalið við Sigurð sé ágætt innlegg í umræðuna, en það er ótrúlegt að sjá viðbrögðin.

Snillingarnir Egill og Agnes vita varla hverning þau eiga að bregðast við þessu. Það er eins og þetta hafi komið þeim á óvart því þau vita að fyrrverandi bankamenn á Íslandi eru réttlausir eins og Sigurður bendir á. Einhverjir telja að þetta sé óþokkabragð af hálfu JAJ að leyfa birtingu á þessari grein.

Eftirfarandi er tekið úr frétt á Eyjunni og er að mínu mati óborganlegt.

"Beðið er viðbragða Pressupennanna Bubba Morthens og Ólafs Arnarsonar, en þeir hafa verið velviljaðir útrásarvíkingunum í skrifum sínum."

Ég bíð titrandi af spenningi hvað Bubbi mun skrifa, óþokkinn sá. Hann hefur verið velviljaður útrásarvíkingum.

Ekki er öll vitleysan eins.

Ofboðslega er þetta Biskupsmál leiðinlegt.

Fyrir 15 árum ásaka nokkar konum þáverandi Biskup um misnotkun. Nú er þetta mál tekið upp að nýju og biskupsdóttir kemur fram og segir að karl faðir hennar hafi misnotað hana. Þetta mál er keyrt áfram í fjölmiðlum og að sjálfsögðu dúkkar upp fólk sem þarf að baða sig í sviðljósinu. Ef ekki með góðum málstað, þá með illum.

Núverandi Biskup er í vandræðum og taldi að hægt væri að leysa málið með því að vísa til þess að öllum þurfum við að standa skil gerða okkar fyrir Skaparanum. Misjafnlega leiðinlegt fólk er að tjá sig um þetta í öllum þeim fjölmiðlum sem hugsast getur. Ráðþrota Biskupinn skipar síðan sannleiksnefnd  sem skila einhverju áliti eftir tvö ár og þá byrja þessi leiðindi aftur.

Suður í Róm situr gamall karl í kjól og væntanlega í engum nærbuxum. Í kringum hann hefur hann hirð af hommum sem gæta hans, því væntanlega er hann fulltrúi Guðs á jörðu. Gamli maðurinn er leiðtogi kaþólsku kirkjunnar sem enn þann dag í dag fordæmir notkun smokks. Hjörðin hans er fólk sem er gift Guði og má því ekki hafa kynferðislegt samband við nokkurn mann. Karlmenn í þessum söfnuði meiga ekki finna skítalykt þá virðast þeir allir lifna við og eru allmörg dæmi um kynferðislega misnotkun á öllu því sem hreyfist í kringum þá.

Mér finnst það óskiljanlegt að á árinu 2010 skuli þessi stofnun Kirkjan ennþá vera til í þeirri mynd sem hún er í. Stofnun sem gerir ekkert gagn, starfsmenn hennar hafa menntað sig í þúsund ára gömlum fræðum. Hvaða tilgangi þjónar þessi söfnuður. Skíra, ferma, gifta og jarða. Þurfum við einhverja Preláta til að sjá um þetta fyrir okkur. Er ekki hægt að finna skemmtilegri umgjörð um þessar athafnir? 

Er það ekki óendanlega vitlaust að halda úti þessari arfavitlausu starfsemi sem Kirkjan stendur fyrir.

Aðstoðaprestur, Prestur, Vigslubiskup, Biskup og fleira og fleira. Þetta er nú meira bullið. Í þokkabót kostar þetta samfélagið stórfé.

Getum við ekki losað okkur við þetta pakk?

Bullið í fjölmiðlum

Bubbi skrifa ágæta grein á Pressuna í dag,  "Hálfsannleikur i orrustunni um Ísland" og þar segir hann m.a:

"Ef þú spyrð þá segja sumir fréttamenn að þeir séu sjálfstæðir og fái bara ekki aðrar upplýsingar en þessar sem lekið sé í þá. Einn fréttamaður svaraði mér þegar ég spurði hvort einhver möguleiki væri á því að hlutirnir væru ekki alveg svona svarthvítir. Að útrásarvíkingarnir gætu jafnvel verið að segja satt í einhverjum málum. Þá sagði hann einfaldlega: NEI... þeir ljúga allir. Þegar ég spurði hann hvernig veistu, þá svaraði hann: „Ég bara veit það, þeir eru ljúgandi alla daga.“

Hann er einn af þeim sem telur sig tilheyra frjálsri fjölmiðlun í landinu og er uppfullur að því að hann hafi samfélagslegt hlutverk, sem starfsmaður fjórða valdsins. Hann bara veit, og er kominn yfir það að þurfa að spyrja spurninga. "

Þarna er ég alveg hjartnalega sammála Bubba. Umfjöllun fjölmiðla er skelfileg, afstaða allra fjölmiðla til viðfangsefna er fyrirfram þekkt og ekkert getur breytt afstöðu þeirra. RÚV er verst af öllum þar sem það er hlutverk RÚV að segja sem hlutlausastar fréttir. Fréttamenn RÚV víla ekki fyrir sér að búa til fréttir og koma yfirleitt ekki með neinn rökstuðning. Það nægir að segja "Fréttastofa hefur gögn undir höndum sem sýna að ......". Steingrímur og Jóhanna lepja svona vitleysuna upp eftir fjölmiðlum og gefa þar með bullinu meiri trúverðugleika. Það er alveg hægt að fyrirgefa DV, AMX, Fuglahvíslinu og Silfrinu hvað þar birtist, vitið er bara ekki meira.

Allir eiga að gera þá kröfu á fjölmiðla að þeir reyni að leitast við að segja sannleikann og af mörgu er það tvennt er sem hefur vakið athygli mína og væri gott ef fjölmiðlar leita svar við:

Það fyrra er að Slitastjórn Glitnis og Kroll skitu upp á baka með ásökunum um á Jón Ásgeri Jóhannesson ætti 200 milljónir punda sem hann hafði stungið undan. Síðan kemur í ljós að verslunarkeðjan Iceland átti þessa peninga. Án þess að ég sé að verja pörupiltinn JÁJ þá er það óviðunandi að Slitastjórn Glitnis og Kroll beri fram þessar ásakanir sem hefði verið svo auðvelt að sannreyna. Það sem er þó einkennilegast er að RÚV og Mogginn gátu ekki birt þetta fyrr en bloggheimar fóru að benda á einkennilegan málflutning þessara fjölmiðla. Hver er skýringin á þessu? Er það nægjanleg skýring að formaður Slitastjórnar Glitnis segir "Það sagði okkur enginn að þetta væri svona."

Það síðara er að rökstuðningur fyrir handtökum á Kaupþingsmönnum var að nýjar upplýsingar hefðu komið fram við húsleitir í Luxumborg sem rökstyddu að hlutabréfakaup Al Tani hefðu verið sýndarviðskipti og eitthvað sem er kallað markaðsmisnotkun. Staðreyndin er sú að Sérstakur saksóknari er ekki ennþá búinn að fá gögnin frá Lúx. Enginn fjölmiðill hefur spurt Óla Spes út í þetta misræmi. Af hverju spyrja fjölmiðlar ekki um þetta misræmi?

 Getur það verið að staðreyndir komi sannleikanum ekkert við?

kv Jón Þ

Knattspyrna og kvenna(hvað)

Síðustu vikur hef ég horft á hvern knattspyrnuleikinn á fætur öðrum. HM byrjaði heldur dauflega en gæði leikjanna hafa batnað eftir því sem líður á keppnina. Síðan er hægt að fylgjast með útsendingum og umfjöllun á stórskemmtilegum leikjum í Pepsídeildinni. Sjónvarpsstöðvarnar eru síðan með þætti um knattspyrnu þar sem hver snillingurinn á fætur öðrum tjáir sig um leikina. Þetta er algjör veisla fyrir áhugamenn um knattspyrnu.  

Inn á milli koma svo leikir í kvennaknattspyrnu. Ég verð eiginlega dapur þegar ég sé frá þessum leikjum. Ísland á ágætis landslið í kvennaknattspyrnu sem hefur náð ágætum árangri og hefur meðal annars komist i lokakeppni Evrópumeistaramótsins. Nú er landsliðið að keppa um að komast í lokakeppni HM. Það eru sex lið í riðlinum en aðeins tvö sem hafa einhverja getu, Ísland og Frakkland. Ég horfði á leik Íslands og Írlands fyrir nokkrum vikum. Ísland sigraði leikinn með tveimur eða þremur mörku. Það verður að segjast eins og er að getan var ekki mikil hjá liðunum en þó sorglega lítil hjá írsku stúlkunum. Sú sem var þeirra frískust var nú frekar feitlagin og sennilega nálægt 200 pundum. Það er einkanndi fyrir leikina í þessum riðli er að Ísland og Frakkland eru einu liðin sem eitthvað geta, hin geta ekki neitt. Til hvers er verið að flytja þessi lið á milli landa til að leika knattspyrnu? Það er mér fyrirmunað að skilja.

RÚV reynir að gera kvennaknattspyrnu nokkur skil og reglulega fáum við að sjá brot frá leikjum í efstu deild kvenna. Stundum er reglulega sorglegt að horfa upp á hvað liðin eru léleg og þá sérstaklega markverðirnir. Raunar eru tilþrifin stundum slík að það er grátbrostlegt að horfa á þetta. Á sama hátt og mér finnst óskiljanlegt að verið sé að flytja sum landslið á milli landa til að leika eitthvað sem líkist knattspyrnu þá er á sama hátt óskiljanlegt að það sé verið að flytja sum íslensk félög á milli landshluta til að leika knattspyrnu. Alveg óskiljanlegt.

Þróunin hér hefur verið sú að allar bestu stúlkurnar fara í tvö lið og frammistaða þeirra liða er venjulega með áægtum. Síðan bætast við ca tvö lið sem eru ágæt en afgangurinn er bara rest og rusl sem eru ekki boðleg til keppni. Til að bæta stöðuna eru fengnar stúlkur erlendis frá til þess að bæta knattspyrnugetuna eitthvað. En það er auðvitað alltaf fyrirsjáanlegt hvaða lið stendur uppi sem sigurvegari hvaða lið verður í öðru sæti og hvaða lið falla.

 Nú er það ekki svo að ég hafi neina fordóma fyrir kvennaíþróttum t.d. finnst mér kvennahandbolti öllu skemmtilegri íþrótt en karlahandbolti þar sem kvenfólkið reynir að beita tækni og kænsku í sínum leik á meðan karlarnir beita ógnarkröfum svo oft líkist það fremur slagsmálum en boltaleik. En þegar litið er til knattspyrnunar er ákaflega lítið sameiginlegt með karla- og kvennaknattspyrnu nema hvað leikið er eftir sömu leikreglum. Á sama tíma eru gerðar kröfur til þess að aðbúnaður sé sá sami fyrir karla og konur í knattspyrnu og er sú krafa væntanlega byggð á jafnrétti kynjanna. Mér finnst það vera ósanngjörn krafa.  Mér finnst ekkert að því að konur og stúlkur leiki knattspyrnu sér til ánægju en það er frekar tilgangslaust að vera með mikið tilstand í kringum þá iðju og ástæðulaust að vera að flyta þessar stúlkur á milli landshluta að landa, enda hefur enginn áhuga á þessari iðju þeirra nema þær sjálfar og ef til vill foreldrar þeirra.

Það væri að mínu viti skynsamlegra að láta konur keppa í sjö-manna bolta. Þar eru mörkin minni og því líklegra að markverðirnir nái upp í slá á markinu og völlurinn er  helmingi minni en venjulegur völlur. Þannig aðstæður tel ég að henti betur fyrir kvennaknattspyrnu og ekki útilokað að hægt væri að þróa þetta þannig að almenningur fengi áhuga á þessari iðju. Og að sjálfsögðu á að vera lágmarkskrafa að það sé kvenfólk sem sé í lykilhlutverkum í stjórnun á leikum og framkvæmd þeirra.

Frsta bloggfærslan mín

Ég hef í gegnum tíðina ekki haft neina sérstaka þörf á að tjá mig þannig að það birtist opinberlega.  En það er ljóst að blogg er opinber birting á skoðun og því þörf á að vanda málfarið og reyna að vera með eins lítið af stafsetningavillum og ég er maður til. Ég skorðaði aldrei hátt í stafsetningu í skóla frekar en öðrum námsgreinum.

Það er ekki ætlunin að verða landsþekktur bloggari en þó mun ég kynna þetta fyrir vinum og vandamönnum.

Ég er einn af þeim sem er með einu réttu skoðunina á málefnum dagsins. En hef ekki vílað fyrir mér að hafa eina skoðun í dag og svo aðra á morgun. Ég er ekkert sérlega stefnufastur og þaðan af síður samkvæmur sjálfum mér í skoðunum. Hef þó haldið mig við að kjósa svona að mestu einn flokk en hef þó gert undantekningu. Ég hef boðað það að ég muni aldrei kjósa Framsóknarflokkinn, en mér lýst vel á Jón Sigurðsson og ef til vill endar það með því að ég kjósi hann. Ætli þetta sé ekki síðastu kosningarnar sem Framsóknarflokkurinn bíður fram.

Það skiptir svo sem ekki miklu mál hvað maður kýs. Þegar á hólminn er komið þurfa allir stjórnmálamenn að glíma við sömu vandamálin og ég held að allir munu reyna sitt besta til að bæta hag landsmanna og það sé aðeins stigsmunur á mönnum eftir flokkum, ekki eðlismunur. Helst að ég hafi ekki trú á ungum og afspyrnuefnilegum konum sem boða kynjakvóta á öllum sviðum þjóðlífsins.  Í gegnum tíðina hafa svona baráttujaxlar komist í sviðsljósið en þær hafa tilhneiginu til að hverfa snögglega.  Ég held að þetta tengist hinni hliðinni á þunglyndi þ.e. maníunni, það eru margir ansi kröftugir þegar þeir eru í manísku ástandi.  

Eins og ég sagði hér að ofan hef ég hina einu sönnu skoðun á mönnum og málefnum og tel það ekki eftir mér að hafa sérfræðiálit á nánast öllu. Ég er góður spámaður, sérstaklega ef það á við það liðna en á erfiðra með að spá í framtíðina.

Ég hef mikinn áhuga á íþróttum og væri sjálfur nokkuð góður íþróttamaður ef ég gæti losnað við nokkuð mikið af aukakílóum.

Fyrsta skoðun mín sem ég birti opinberlega.  (og enginn les, ég mun þó hringja í nokkra vini mína og láta þá lesa þessa visku)

Er ekki kominn tími til að flytja nokkrar opinberar stofnanir úr miðbænum og á staði þar sem hægt er að leggja bílum í nágrenni þeirra.  Tryggingarstofnun, Tollstjórinn, RSK, Lögreglustöðin og fleiri stofnanir eru afar illa staðsettar og að auki í gömlu og hálfónýtu húsnæði. Væri ekki viturlegt að færa þessar stofnanir austar í borginni þar sem aðkoma er þokkaleg, byggja þar almennilegt stjórnsýsluhverfi. Þetta hverfi gæti verið austan Elliðaár.

 kv jþ   

 

Er Jóhanna og ríkistjórnin galin?

Jóhanna var að tilkynna að ríkisstjórnin ætlaði ekki að gera neinar ráðstafanir vegna galins dóms Hæstaréttar.  Segir hún efnahagsleg áhrif vegna dómsins enn óljós.

Hvað er að þessu liði? Það þarf engan sérfræðing til að sjá að niðurstaðan af þessum dómi er grafalvarleg og getur auðveldlega riðið fjármálakerfinu og samfélginu að fullu.

Það er einnig nauðsynlegt að setja dómara Hæstarrétta í endurhæfingu. Hæstiréttur er skipaður öldungum sem eflaust kunna lögin utan að en átta sig ekki á að það gengur ekki  að þeir séu bókstafstrúarfólk. Öldungarnir í hæstarétti verða að skynja samfélagið.  

Kv

Pol Pot og íslenska ríkisstjórnin (1)

Eru ráðgjafar ríkistjórnarinnar í andlegu sambandi við Pol Pot. 

Tekið af Wikipedia

------------------------------

Saloth Sar, betur þekktur sem Pol Pot, var fæddur 19. maí 1928 og dó 15. apríl 1998. Hann var leiðtogi Rauðu khmeranna í Kambódíu frá 1963 til 1979 og er þekktastur fyrir dauða óhemjumargs fólks í stjórnartíð sinni, sem var frá 1975 til 1979. Rauðu khmerarnir reyndu að framfylgja sýn sinni um eins konar samyrkjuvæðingu, en meðal þess sem hún átti að fela í sér var að borgarbúar flyttu út í sveitir og ynnu þar við landbúnað eða í betrunarvinnu. Þeir töldu sig geta byrjað siðmenninguna upp á nýtt og tóku því upp tímatal sem átti að hefjast með valdatíð þeirra. Sú valdatíð var ekki löng, en því mannskæðari. Þrælkunarvinna, vannæring, hrun í heilbrigðiskerfinu og beinar aftökur kostuðu á bilinu 750.000 - 1.700.000 manns lífið (sumir segja á bilinu 300.000 til 3.000.000) -- í landi sem hafði 14 milljónir íbúa árið 2006. Meðal þeirra sem voru ofsóttir voru menntamenn og aðrir „borgaralegir óvinir“, sem taldir voru hættulegir og andsnúnir umbreytingunum.

Árið 1979 réðust Víetnamar inn í Kambódíu og komu Rauðu khmerunum frá völdum. Pol Pot slapp undan réttvísinni og flúði inn í frumskóg, þar sem hann bjó, í haldi annarra rauðra khmera sem höfðu steypt honum frá völdum innan hreyfingarinnar, þar til hann bar beinin 72 ára að aldri, af náttúrlegum ástæðum að því er sagt var.

Mér sýnist að íslenska ríkistjórnin eigi ýmislegt sameiginleg með Pol Pot. A.m.k að reyna að leggja allt í rúst.

Pönkast á fréttum

Það er öllum ljóst að blaðaútgáfa er erfiður bisness  og því þurfa menn að sýna ráðdeild og útsjónarsemi.  Fréttir gærdagsins eru venljulega lítil söluvara en á DV eru greinilega útsjónarsamir starfsmenn sem kunna að endurnýta fréttir.  Hrunið er DV eilíf uppspretta uppsláttarfrétta og  þar á bæ hafa menn náð þeirri færni að ná að jafnaði þremur forsíðum með stríðsfréttaletri þar sem fjallað er um sömu hrun-fréttina.  Á DV er það sennilega kallað að pönksta þrisvar sinnum á sömu fréttinni.

Aðeins einn fjölmiðill,  ef fjölmiðil skal kalla, gerir betur en DV. Það er Fuglahvíslið á AMX sem endurtekur sömu níðgreinarnar aftur og aftur og aftur. Endalaust skal pönkast á Agli Helgasyni, Þorvaldi Gylfasyni og Ólafi Arnarssyni.  Það má alveg pönkast á þeim mín vegna en þetta verður svolítið þreytandi.